woensdag 31 januari 2018

Even wuiven misschien?

Beeld: © Beatrix - Thea Zweerink | 2013



-Topografie van de glimlach-


Zee in een flits de volen.

Op precies dee dag dat mien moder zaliger negenennegentig 'eworden zol waen 

löp daor de dochter van heur aevenbeeld. De kersverse prinses. Grimlachen

was haar lot de laatste jaren als koningin. Vouwen in gezicht wanen 

ons in het landschap van Mondriaans jongensjaren. Gelukzalige tijd op Zonnebrink.
Jeugdjaren van Piet en wat daarna vooraf ging en zie hier nu ook waarom.

In Winterswijk eindelijk weer uit het strakke keurslijf. 

Een schuivend gordijntje en prinses glimlach breekt weer door.

Victorie Boogie Woogie.



Hans Mellendijk


Opening Mondriaan-villa | Winterswijk 21-05-2013>
HP/De Tijd, 23 mei 2013 | Winterswijk bakermat van de abstracte kunst>




Poëzieweek | Vrienden

Open ogen | Vrienden>| Remco Campert | De Bezige Bij | 2018


Midweekacademie | John Berger | Ways Of Seeing | 04

1972

dinsdag 30 januari 2018

Ondertussen in Oost-Gelre

 Lovers' lane | Hans Mellendijk en Marijke Schellekens


De Bomenwacht Oost-Gelre> nam de vier haiku's van Lovers' lane op in een serie waar schrijvers over bomen, bomen.  Zie ook hier de hele serie Bomen met een verhaal>

sNAod-SCHRIFT


De kleinzoon van de laatste snaodemaker Haank stuurde me n.a.v. mijn blog over de snaod deze foto's. Hij schreef erbij: "In het verleden -voor, tijdens en net na de tweede wereldoorlog- heeft Varsseveld een aantal Snaodemakers gehad. De laatste van hen betrof mijn opa. Bernard Haank. Hier op de foto is hij een snaod aan het produceren.

De Snaod was de steel van een zicht. Daar maaide de boer het graan mee. De Snaoden uit Varsseveld genoten landelijke faam en werden zelfs tot ver in Duitsland en België verkocht. Dit gereedschap stond aan de wieg van de landbouwmechanisatie en werd veel gebruikt voordat de tractoren en werktuigen zijn intrede deden en in die zin kunnen we stellen dat Varsseveld aan de vooravond heeft gestaan van de landbouwmechanisatie. Zelfs nu nog is Europa's grootste landbouwtechnische groothandel gevestigd in Varsseveld. De snaod is dan ook een mooi symbool voor de groei die Varsseveld heeft doorgemaakt." Waarvan acte. 

Poëzieweek | Sebastiaan Roes

Jannao | Sebastiaan Roes 

Sebastiaan Roes en Triooo

Eind vorig jaar schreef Bernhard Harfsterkamp in zijn 'Vanaf een bankje-serie' rondom Winterswijk in Aaltens Nieuws het volgende artikel. In deze versie is mijn naam goed gespeld, in de papieren versie zag ik Mellenkamp voorbij komen.

Vanaf een bankje 30 | Bij een vervallen boerderij

Bernhard Harfsterkamp

WINTERSWIJK – Op de ene plek die ik in gedachten had voor deze rubriek kon ik geen enkel bankje vinden. Op de andere plek waar ik al een tijdje over wilde schrijven stonden zelfs drie verschillende bankjes. Ik heb er al eens eerder gezeten en foto’s gemaakt, maar aangezien ik niet altijd alles snel op mijn computer kan terugvinden, ben ik nog maar eens naar Miste gefietst waar de bankjes staan. Vele mensen zullen de plek kennen, want die ligt langs de Misterweg. Het is een opvallend rustpunt, omdat die bij een vervallen boerderij staat. Of moet ik zeggen half afgebroken boerderij?

Deze picknickplaats is ontstaan in de laatste fase van de ruilverkaveling Winterswijk-west. Het perceel waarop de al vele jaren leegstaande boerderij Hemmink stond kwam in bezit van de Dienst Landinrichtingen en Beheer Landbouwgronden. Voor de hand had gelegen om het af te breken en de grond bij een weiland aan te trekken of er een bosje op te planten. Maar blijkbaar was er bij de dienst een creatieve geest die aan een andere bestemming dacht. Van de boerderij bleef een deel staan zonder dat dit nog gevaren kon opleveren voor mensen die even naar binnen liepen om daarna in een van de twee oudere picknickhoekjes te gaan zitten . Door sommige mensen werd deze plek sindsdien ook wel aangeduid als “het monument van de laatste boer”.  De houten picknicktafel onder de schuilhut is er meen ik een jaar of tien geleden gekomen op initiatief van Misters Belang.

De leegstaande en vervallen boerderij is ook vele fietsers opgevallen. Dagelijks gingen en gaan er scholieren van Aalten naar Winterswijk en andersom. Sommige van hen herinneren zich een vervelende, meerennende blaffende en bijtende hond die bij Hemmink hoorde. Hans Mellendijk, een Achterhoekse dialectschrijver, wees me op een gedicht van Sebastiaan Roes, een andere dialectschrijver, over de boerderij:

“'t Geet met Hemmink,
Esselink en Hesselink
as met de olde spraoke:
't gebont dat kraakt,
't dak dat lekt,
de pöste bunt varveloos...
En de roetn knapt kapot.”

Esselink in ’t Woold dat ook lang leeg heeft gestaan is inmiddels weer bewoond. Het in verval geraakte Hesselink in Ratum werd opgeknapt en werd een zorgboerderij. Enkele van de bewoners van Hemmink heetten overigens ook Esselink en Hesselink. Toeval? Hemmink wordt al genoemd in de 14de eeuw. Het was toen een hofgoed van het klooster in Vreden. Die hofgoederen werden later vaak voor het gemak aangeduid als scholtengoederen, maar dat is niet correct. Tegenwoordig lijken er heel veel scholtengoederen in Winterswijk te zijn, maar slechts enkele zijn er als je de geschiedenis bestudeert werkelijk scholte geweest. Momenteel wordt elk landgoed dat onder de Natuurschoonwet valt scholtengoed genoemd en elke grotere boerderij scholtenboerderij. De werkelijkheid is gecompliceerder.

Hemmink kreeg in 1903 wel de uitstraling van zo’n grote boerderij, toen er een voorhuis dwars voor werd gebouwd. Dat type is voor de meeste Winterswijkers van nu het voorbeeld van een scholtenboerderij. Zo’n voorhuis moest welstand aanduiden. Of die er werkelijk is geweest? Waarschijnlijk niet, want de bovenverdieping werd alleen als opslagruimte gebruikt. Dat voorhuis was er ook nog toen de boerderij in verval raakte. Bij de ombouw tot picknickplaats is het echter verdwenen. Wie nou het restant in loopt ziet alleen de verschillende ruimten van het oude boerderijgedeelte. Na de nendeur kom je op de deel met stallen aan de zijkant en daarna in het woonhuis. Er is ook een ruimte met mooie tegeltjes. Dat zal wel de keuken of de bijkeuken zijn geweest.

De boerderij raakte in 1963 onbewoond toen A.J. Esselink, de laatste boer op Hemmink, met zijn vrouw verongelukte. De erfgenamen verkochten de landbouwgrond, maar over de verkoop van de boerderij konden ze het niet eens worden. Een van de erfgenamen gebruikte het als zomerverblijf, maar bekommerde zich niet om het onderhoud. Ook werden lood, koper, gebintwerk en tegels uit de boerderij gehaald. Daardoor werd het langzamerhand een bouwval. Die was in september 1988 echter nog goed genoeg voor het verblijf van enkele krakers. Arjan Ligtenbarg noemde ze drugsverslaafden, Willem Peletier punkers. Wie het ook waren, ze hebben het niet lang volgehouden in de vervallen boerderij.

Het gedicht van Sebastiaan Roes is te vinden in Arfgood. Verzamelde gedichten. Het verscheen in 2009 bij uitgeverij Fagus.
Meer informatie over Hemmink is te vinden in Winterswijk een eeuw verandering deel 3a van Willem Peletier uit 2003 en Scholtengoederen rondom Aalten, Dinxperlo & Winterswijk van Arjan Ligtenbarg uit 2017.

maandag 29 januari 2018

Ondertussen in Horst


Ooit begon het bij de Dada-beweging, en het werd in het tijdschrift BARBARBER >(1958-1971) dunnetjes overgedaan, of anders geformuleerd, het tijdschrift hield het genre van de readymade levendig. Zoals ook het onvolprezen blog GEEF ONS HEDEN> van Bert Bevers dat dagelijks, tot mijn voldoening, vanaf de boorden van de Schelde blijft doen. En het virus woekerde gelukkig voort, het bereikte inmiddels (sinds eind 2011) de oevers van de Maas. Blogger Wim Moorman van Horst-sweet-horst> liet inwoners uit Horst aan de Maas in het kader van de Nationale gedichtendag de anonieme boodschappenbriefjes uit zijn eigen verzameling voorlezen. Hij publiceerde er donderdag j.l. tien en omdat het nog steeds poëzieweek is nu ook het restmateriaal. Hulde voor deze actie van praktische poëzie.


Ondertussen in de Oude IJsselstreek


Beetje kort dag, de burger uit de gemeente Oude IJsselstreek kan nog tot overmorgen een object opgeven voor dit prachtige plan van het Cultureel- en Erfgoedpact Achterhoek waarover de burgemeester woensdag j.l. een oproep deed. Of dat op zo'n kort termijn wat oplevert, daar zet ik mijn vraagtekens bij. Maar het blijft een mooi plan. Ik geef voor mijn woonplaatst Varsseveld de SNAOD op. De steel van een zicht. Ik zocht het op in het Varsseveldse woordenboek van A. Colenbrander. Het onvolprezen Achterhoeks PLAT MET PLAATJES bi-j-ene-egaard in Varsseveld (Telgen van 't WALD)  6. En lees bij SNÄÖDEMAKER - "Varsseveld was bi-j uutstek 't darp van de snäödemakers. In de darteger joren wazzen 't ónder meer Hofs, Nijhof, Van Braak en den lesten: Bernard Haank".
Een zicht zou dan ook nog een mooi object kunnen zijn. De Lundiakasten ook. Voor Terborg denk ik aan het koekje het Terborgse meisje, of een putdeksel van Nering Bögel, voor Silvolde wellicht een ansichtkaart van de Bedrukte Moeder Gods van Varsseveld. Voor Ulft natuurlijk de oranje braadpannen uit de DRU-ijzergieterij. 
Pak uw kans en mail e.hetterscheid@oude-ijsselstreek.nl. Zie ook: www.louisepoele.nl>

Naschrift: De Snaod kan gezien worden als het begin van twee industriële 'revoluties' die zich hebben afgespeeld in mijn woonplaats; te weten de houtverwerkende nijverheid en de de handel in landbouwwerkundig tuig, de ploegscharen, de hooikrabbers, de tractoren, enz. Denk aan bijvoorbeeld Svedex, Suselbeek, Kramp en Munsterman. De tablet of i-Phone als verwijzing naar de Smart-Industry als bijv. 247 TailorSteel zou als modern-object ook niet misstaan. Met op het beeldscherm een afbeelding van bijvoorbeeld de snaod. 

zondag 28 januari 2018

Zondagclip | Beatrice van der Poel | De Wind Huilt Mary | Hete Hebzucht

De Wind Huilt Mary | Hete Hebzucht | Beatrice van der Poel>

Op deze clips goed verstaanbaar. Helaas op de 28ste Westendorp-blues Night minder door het re-unieërende publiek dat kletsend de blues-muziek als behang wilde ervaren. 
Jammer, parels voor de zwijnen. De volgende keer op tijd De-lul-niet-lollies inslaan.

vrijdag 26 januari 2018

Poëzieweek 2018 | Bert Scheuter

Bert Scheuter | De Plakhakke | Koffieboerderij Groot-Nibbelink | Sinderen | 02-07-2016

Bert Scheuter | Arcadië | Foto 21 | Bredevoort | 31-10-2017

woensdag 24 januari 2018

Ontroerend goed | SPUTNIK en SPUTNIK 18+

Het geheime [openbaar] kunstbezit van de Gelderlander.



&

hadden

maar zo weinig nodig
om de ruimte te ervaren
een eetlepel suiker
cola of ander gazeuse

&

een scheutje koffiemelk



Hans Mellendijk | Lumen | 2016


Sputnik 18+

&

hadden plotsklaps

opeens iets meer nodig
om de ruimte te ervaren
een borrrelglaasje Fernet Branca

&

twee borrelglaasjes wodka
een theelepel vers geperst citroen- 
of sinaasappelsap

&

half theelepeltje suiker
ijsblokjes



Hans Mellendijk | Hoe vliegt de tijd | 2017

PubQuiz Varsseveld


Gisterenavond moesten we met team Pitbull, wederom de mannen uit Doetinchem voor ons laten met slechts twee punten verschil. Wederom wat domme puntjes laten liggen. Sint Petersburg voor Moskou aanzien,  Sandra Reemer slechts tweemaal mee laten doen aan het Eurosongfestival, i.p.v. drie. Dick Advocaat zes periodes Bondscoach of assistent i.p.v. de geschatte vier. En nog zo wat. Maar we krijgen een herkansing als we 10 februari kunnen kijken of ons gewonnen lotnummer van de Staatsloterij wellicht enig soulaas biedt.



Hier nog wat sfeerfoto's>

Downzuigen | Zombiegrond

Downzuigen | opmerkelijke taal gehoord of gezien



In de Gelderlander verontrustend somber nieuws over de bodemgesteldheid van de akkers in Twente en de Achterhoek; ZOMBIEGROND>

Midweekacademie | John Berger | Ways Of Seeing | 03

1972

dinsdag 23 januari 2018

Enghuizer Dialogen IX | Werk onder constructie

  Ontwerp poëzieleesplek

 het monument gaat het niet worden 

 groei en verval dus wel


zuilen in wisselende oriëntatie 


Vorige week dinsdag presenteerde beeldend kunstenaar Henk Winkelman zijn ideeën voor de Poëzieleesplek. Thema groeien en vergaan. Groei en verval. Het gaat imposant worden. Weliswaar niet in marmer, maar dan toch. 

Poëzieweek 2018 | Louis Radstaak

Louis Radstaak | TOTE Maritime | Boekhandel Ongerijmd | Arnhem | 24-06-2017

Louis Radstaak | Sjamaan | De Kreek | Ooosterbeek | 24-12-2017

maandag 22 januari 2018

Mooie dag en week te gaan!

Uit: Open ogen | Remco Campert



De ochtend na de dag ervoor | Dank je wel allemaal!




Poëzieweek 2018 | Hans Mellendijk

Hans Mellendijk | Loupe | Prinsentuin | Groningen | 2013

Hans Mellendijk | Boerentrek | Astronaut A4 | Tweeluik bij een werk van Gerard Wensink | 
Café Florijn | Gelselaar | 2017

zondag 21 januari 2018

Verjaardagsclip

BAL | De Kift 



Dank je wel Rini, dank je wel Arend voor dit mooie cadeau, dank je wel De Kift voor al dat mooie handwerk gespendeerd aan de verpakking. Daar kopen we tegenwoordig nog wel CD's voor! Hulde aan de Zaanstrekers. 

Zondagclip | Maartje en Kine | Groninger Rhapsody


vrijdag 19 januari 2018

Ondertussen bij BREEKijzer in ICER




Kunstenaarscollectief BREEKijzer presenteert Ute Ida Fischer  
Van 13 januari tot en met 18 maart 2018

.
Waar:             In ICER Innovatiecentrum, Hutteweg 32, Ulft, +31 (0) 315-820 280.
Wanneer:     Op de reguliere openingstijden van zaterdag 13 januari 2018 t/m zondag 18       maart 2018; dinsdag t/m vrijdag 10:00-17:00 uur | zaterdag en zondag 13:00-   17:00 uur.

Entree:          gratis voor bezoekers van de expositie, aanmelden bij de balie.

Ute Ida Fischer  | ICER Giethal

In ICER zijn schilderijen en objecten van de in Bocholt (D) wonende kunstenares en BREEKijzer-lid Ute Ida Fischer te zien. De schilderijen, getiteld Komposition 1-23, zijn ontstaan in de periode 2009 - 2013. De kunstenares omschrijft haar kunst als ‘Farbmaterie-Malerei‘, een stijl die verwant is aan de informele schilderstijl van de bekende Duitse kunstenaar Emil Schumacher.

Ute is geboeid door de zeggingskracht van kleur en door kleur als materie. Zij verwerkt in haar schilderijen indrukken die zij opdoet van levende en levenloze materie.

Behalve structuren en kleuren, zoals bijvoorbeeld van leisteen of boomschors, zijn ook kleurwaarden en tactiele eigenschappen van belang voor de kunstenares.
Kenmerkend voor haar werkwijze is het gebruik van hars-olietempera waardoorheen zij kleurpigmenten en marmermeel mengt. Hierdoor ontstaat een enigszins ruwe verflaag.

Het fresco-effect ontstaat door de sgrafitto-techniek. Dit is een techniek waarbij men vloeibare bijenwas opbrengt en daarna weer verwijdert.
Op deze wijze ontstaat een unieke structuur met bijzondere kleurnuances.
De omlijnde kleurvlakken raken door het ritme van het schilderproces met elkaar verweven.

Een volgende fase in het werk van Ute (2016 - 2017) is het experimenteren met natuurlijke kleurpigmenten op geperste plantaardige vezelplaten. Ondergrond en oppervlak vormen een plastische eenheid zodat driedimensionale objecten ontstaan. De vezelachtige ondergrond wordt door het kleuroppervlak heen weer naar voren gehaald of blijft aan de randen zichtbaar. De aldus ontstane kleine vierkante objecten kunnen, afhankelijk van de omgeving, ook telkens weer opnieuw worden gerangschikt tot onderdelen van een installatie.